Selamun Aleyküm Kaybedenler Kulübü

Süper Lig'in 14. haftasında Ordu'da, Ordu 19 Eylül stadında Beşiktaş ile karşılaşıyoruz. 
Saatler 15.45'i gösterirken 500'e yakın Orduspor taraftarı Ordu PTT binası önünde takım otobüsünü bekliyor.
Ortam çok güzel, geleneksel hale geldi zaten bu karşılama. 
Davullar, zurnalar, mor beyaz bayraklar, mor beyaz formalar, atkılar..
Şehir inanmış. Şehrin inanışı; " yeneriz. " 

Saatler 17.25'i gösteriyor. Takım otobüsü konvoyla birlikte bizlere doğru yaklaşıyor. 
3 4 bin kişilik Orduspor taraftarları büyük sevinç içinde. 
Meşaleler yanıyor, Orduspor diye bağırıyoruz, yaşlısı genci, bayanı çocuğu.. Hepimiz.  
Takım otobüsü sevgilerle, inandığımız 3 puanı almak üzere 19 Eylül stadına götürülüyor. 

Saatler 18:45 Maç başlamak üzere stad tıklım tıklım dolu. Beklentimiz yenilsekte güzel futbol. 
Maç başladı, " Ordu, Ordu.." sesleri yükseliyor tribünden. Meksika dalgaları, ve üçlüler. 
Dakikalar 24. 
Hasan Kabze Stancu'nun harika çabasıyla verdiği pası gol yapıyor ve 1-0 öne geçiyoruz.
Hemen ardından ofsaytla gelen golle 1-1'i yakalıyor Beşiktaş. 
Hakem Kamil Abitoğlu. 
Geçen yıl yine aynı maçta, Orduspor'un ofsayt olmayan pozisyonunu kesen, ümitlerimizi, sevinçlerimizi, hayallerimizi yıkan insan. 
Her neyse, olan oldu. 
İlk yarı bitti. Takım mı nasıl ? Bana göre fena değil. 

İkinci yarı başlıyor. 
Değişiklik yok, kötü başladık. Piyangodan çıkan bir gol ile Beşiktaş 2-1'i yakalıyor. 
Takım yenik duruma düştü, maalesef ki tribünlerde ki hareketlilikte durdu. 
Dakika 60. Ferhat'ın bir topu taca atmasından sonra futbolculardan ona alay edercesine gelen 'alkış'ları da görmedik değil. 
Ferhat iyi miydi ? Kötüydü.
Ama yapılmaması gereken hareketler yaptı takım arkadaşları ona. 
Maçı izleyen, iyi dikkat eden görmüştür. 
Uzun bir süre 35 dakika geçiyor, golü bulamıyoruz.
Ve maç 1-2 sona eriyor.  

Sevinemedik, caddeye çıktığımızda göğsümüzü gere gere yendik de diyemedik. 
Galibiyet yok, güzel futbol yok, rahat uyku da yok uzun zamandır.


İyi geceler kaybedenler kulübü. 

Furkan Candan.